Μια ιστορία πλασμένη κατά παραγγελία των μεγάλων πολιτικών δυνάμεων της εποχής που τα συμφέροντα τους εξυπηρετούνταν από την δημιουργία ενός κράτους στον σημερινό ελλαδικό χώρο. Έτσι λοιπόν χρειαζόταν να δημιουργηθεί μια φαντασιακή κοινότητα, ένα «έθνος» που συνεκτικό της στοιχείο ήταν μόνο η θρησκεία.
Έτσι λοιπόν προέκυψε:
Ένα «έθνος» κατά φαντασία, ή διαφορετικά μια φαντασιακή κοινότητα «έθνους», καθώς στην επικράτεια του γεωγραφικού χώρου που προσδιοριζόταν να αποτελέσει το ελληνικό κράτος, συνυπήρχαν Αρβανίτες, Βλάχοι και άλλοι γλωσσικοί και πολιτισμικοί πληθυσμοί. Το μόνο συνεκτικό τους στοιχείο ήταν η θρησκεία, το ορθόδοξο δόγμα του χριστιανισμού, πάνω στην οποία και βασίστηκε ο πολιτικός σχεδιασμός της φιλικής εταιρείας, για να δημιουργήσει ένα αφήγημα που θα μπορούσε να συνεκτικοποιήσει την γλωσσική και πολιτισμική πολυμορφία όλων αυτών των πληθυσμών που κατοικούσαν στο νοτιότερο άκρο της βαλκανικής χερσονήσου. Το αποτέλεσμα αυτής της φαντασιακής κρατικής αφήγησης που κυριάρχησε, είναι σήμερα να διδάσκεται από 0 χρονών στα παιδιά, πως όσοι άνθρωποι ονομάζονται έλληνες πολίτες, είχαν από πάντα μία κοινή γλώσσα, μία κοινή ιστορία, μία κοινή θρησκεία και τα συμφέροντα όλου αυτού του πληθυσμού, τα υπερασπίζεται μόνο το ελληνικό κράτος και ο στρατός του.
Ένα κράτος κατά παραγγελία, που ιδρύθηκε το 1830 με το Πρωτόκολο του Λονδίνου από τις μεγάλες δυνάμεις της εποχής (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία) μετά από την συντριπτική ήττα των επαναστατημένων από τον οθωμανικό στρατό. Ένα κράτος που δημιουργήθηκε για να εξυπηρετηθούν τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων της εποχής, στο αιγαίο και στην ανατολική μεσόγειο. Η οθωμανική αυτοκρατορία πλησίαζε στο τέλος της, αλλά το Κεφάλαιο της εποχής έπρεπε να συνεχίσει απρόσκοπτα την λειτουργία του, κατακτώντας τον χώρο που έχανε σταδιακά η οθωμανική επικυριαρχία. Σε αυτό εξυπηρετούσε όσο τίποτε άλλο, ένα νεοσύστατο κράτος που θα δημιουργούνταν υπό την «ασπίδα» των μεγάλων δυνάμεων, αλλά και που θα λειτουργούσε πάντα προς όφελος των συμφερόντων τους. Έτσι το ελληνικό κράτος στην γεωστρατηγική θέση στην οποία βρίσκεται ήταν άμεσα ωφέλιμο στις εμπορικές συναλλαγές, στη ναυσιπλοΐα, στις ιμπεριαλιστικές κινήσεις των διακρατικών σχηματισμών και ταυτόχρονα για πάντα υπόχρεο, άρα και εξαρτημένο, μέσω των υπέρογκων δανείων που έλαβε για την δημιουργία του και για τα έξοδα του «απελευθερωτικού» αγώνα.
Ένας λαός ραγιάδων που εξουσιάζονταν από διάφορους άρχοντες, πρόκριτους, προεστούς, κοτζαμπάσηδες και φυσικά την εκκλησία, με τις ευλογίες της υψηλής πύλης, απ’ την οποία όλα αυτά τα κοινωνικά παράσιτα αντλούσαν την νομιμοποίηση της εξουσίας τους πάνω στους υπόδουλους πληθυσμούς. Όλοι αυτοί οι εξουσιαστές της εποχής ήταν εξαρχής αντίθετοι και εχθρικοί απέναντι σε όποια κοινωνική εξέγερση, γιατί θα κινδύνευαν τα προνόμιά τους και η εκκλησία για τους ίδιους λόγους έστεκε εχθρικά απέναντι στα εξαθλιωμένα πλήθη. Όταν αυτός ο λαός απελευθερώθηκε από την οθωμανική επικυριαρχία, βρέθηκε να εξουσιάζεται απ’ τους ίδιους ακριβώς ανθρώπους που όριζαν και πριν τη ζωή του. Τώρα όμως είχαν μετονομαστεί σε κυβερνήτες και περήφανους «εθνάρχες». Η εκκλησία που αρχικά αφόριζε την εξέγερση, κατασκεύασε εκ των υστέρων τον μύθο της ευλογίας των όπλων της επανάστασης.
Αυτά τα 200 χρόνια προπαγάνδας γεμάτης με ψέματα και κατασκευασμένους μύθους (κρυφά σχολειά, το δήθεν πατριωτικό φρόνημα των οπλαρχηγών, η ευλογία της εξέγερσης από την εκκλησία κ.α.) που προάγουν το «εθνικό» ιδεώδες και αποκρύπτουν διάφορες ενοχλητικές «λεπτομέρειες» μαζικών σφαγών και βιασμών αμάχων (με χαρακτηριστικότερη τη σφαγή της Τριπολιτσάς), συνεχείς εμφυλίους ανάμεσα στους διεκδικητές της κυβερνητικής εξουσίας, περιουσιών που πολλαπλασιάστηκαν από πλιάτσικα και καταχρήσεις των δανείων, γιορτάζει φέτος το ελληνικό κράτος. Έτσι βρεθήκαμε στο σήμερα, μέσα σε μια καραντίνα περιορισμών κάθε κοινωνικής έκφρασης και ελευθερίας με πρόσχημα την ασθένεια covid-19, να παρακολουθούμε κακόγουστες φιέστες κρατικής προπαγάνδας «εθνικής ανάτασης και υπερηφάνειας». Την ίδια ανάταση ένιωσαν και οι τσέπες των σύγχρονων «εθναρχών», αφού όλες αυτές οι επετειακές εκδηλώσεις ήταν μια τεράστια ευκαιρία για αναθέσεις πολλών δεκάδων εκατομμυρίων, ένα σπορ στο οποίο ήταν πρωταθλητές από πάντα. Οι «υψηλοί προσκεκλημένοι» των προστάτιδων και εγγυητριών δυνάμεων του ελληνικού κράτους, παρακολούθησαν τη στρατιωτική παρέλαση, χορτασμένοι από το υψηλών προδιαγραφών μενού, αυτοί από κοντά κι ο «περήφανος και απελευθερωμένος από τον τουρκικό ζυγό» λαός, κλεισμένος στο σπίτι του. Μια παρέλαση στην οποία οι μόνοι συμμετέχοντες που απέδωσαν τις αρμόζουσες τιμές για την περίσταση, ήταν τα άλογα.
Κανένα «έθνος» δεν μας ενώνει, κανένα σύνορο δεν μας χωρίζει, κανένα κράτος δεν είναι δικό μας.
Βόλος, 21 Απρίλη 2021
Ελευθεριακή Λέσχη Βόλου